Orgeltreden in Roden en vriezen in de kerk van Vries, verslag kerkenpad
Het was een gezellig en verwachtingsvol geroezemoes in de foyer van de Pniëlkerk voor ons vertrek naar Drenthe. We reden met de bus eerst naar Roden (toevallig het dorp waar ik opgroeide!), waar we bij de Catharinakerk uitstapten. Een oude kerk, maar met een moderne uitstraling. Geen museum, maar het huis van een levende gemeente. De muren waren van baksteen, wat een warme uitstraling gaf. Onze rondleider vertelde over de geschiedenis van de kerk en over de dieren in de kerk: houtwormen op zolder, de eenhoorn en de eekhoorn in het houtsnijwerk en vleermuizen die de kerk vlieg-vrij houden. Het oude middeleeuwse doopvont was lange tijd een drinkbak geweest voor vee, maar stond nu weer in de kerk. We zongen enkele liederen, zodat we ons verbonden voelden met de gemeente die daar ’s zondags samenkomt. Later gingen ook velen de smalle trap naar het orgel op om het orgel te treden (dat is: lucht pompen, zoals dat vroeger ging zonder elektriciteit) en speelde Lieke ‘Altijd is Kortjakje ziek’ op het orgel.
Tegenover de kerk was er een heerlijk lunchbuffet voor ons bereid, waar iedereen van genoot. Ondertussen werd er gezellig gepraat. Na de lunch gingen we terug de bus in en reden we naar Vries. De Bonifatiuskerk is gebouwd op een plek waar in de 7e eeuw al een houten kerk stond. Deze kerk is uit de 12 e eeuw, waar later een hoog koor aan toegevoegd is. De kerk was groot en hoog en heel wit van binnen. Het was er koud (wat wil je ook, in Vries). Het Gotische koor had mooie gewelfribben met sluitsteentjes met een koe, een leeuw etc. Het middeleeuwse doopvont van Bentheimer Zandsteen was gebruikt om kinderen te dopen, maar ook om messen te slijpen: het had uitgesleten randen.
Ook hier zongen we samen enkele liederen een speelde Anne Eenkhoorn prachtige orgelmuziek. Zo ervaar je de kerk waarvoor hij bedoeld is: als een plek van gebed en geloof. Tegenover de kerk was een café waar we thee of een borrel dronken – want onze buschauffeur was de bob. In de bus ging steeds allemaal lekkers rond, vaak uitgedeeld door de jongste deelnemers Lieke en Lars. De chauffeur memoreerde hoe vaak hij bij Pniël aan de Rembrandtlaan met een mooie tocht begonnen was. Het was een fijne en gezellige dag. Het is leuk om als gemeente op deze manier met elkaar onderweg te zijn: met jong en ouder, verbonden met elkaar en verbonden met de kerk van alle eeuwen en plaatsen. Dit jaar waren er ook andere PGA leden mee, zoals ik. Wat een mooie traditie, dit kerkenpad. Wie weet kan het ons inspire-ren voor de nieuwe PGA. Want samen onderweg zijn is op vele manieren verrijkend!
Dank aan allen die dit kerkenpad mogelijk maakten!
deelnemer Monica Schwarz
 

Laatste seniorentocht vanuit de Pniëlkerk

Afgelopen woensdag, 18 september zijn we met 51 mensen op pad geweest voor onze jaarlijkse seniorentocht. Om half twaalf stond er koffie met krentewegge klaar in de foyer. Om half één zijn we met de bus van firma Schepers vertrokken en na een mooie rit over de Holterberg, met nog even een ritje naar  het Canadese kerkhof,  zijn we richting Enschede gegaan voor een bezoek aan de Synagoge! Dit is een van de mooiste Synagogen van Nederland!
Daar aangekomen werden we verdeeld in twee groepen, ieder voor een rondleiding van anderhalf uur. Een aardige mevrouw begeleide ons. Het was ontzettend interessant en we hebben een hoop geleerd! Alles wat je ziet is symboliek,  verwijst naar de Torah, de eerste vier boeken van onze bijbel. In de Synagoge gaat het om drie belangrijke symbolen: de Heilige Ark, de Torah rollen en de lessenaar. Als er uit de Torah gelezen wordt, gebruikt met een aanwijsstok met een handje met gestrekte wijsvinger, het zgn. jatje. Hiermee worden de regels aangewezen en de lezer staat met zijn gezicht naar de Heilige Ark die gericht staat op Jeruzalem! In de sjoel ( zoals de synagoge genoemd wordt) zijn meerder vertrekken. Zo is er de dag sjoel, voor dagelijks gebruik. Nu de Joodse gemeente zo geslonken is wordt deze ruimte ook voor de wekelijkse sabbatvieringen gebruikt. Dan is er de kerkenraadskamer en de grote sjoel!  Dit was een prachtige ruimte vol symbolen, te veel om hier op te noemen! Zeker is dat ook dat daar de drie belangrijkste symbolen, de Heilige Ark, de Torah rollen en de lessenaar aanwezig zijn. Er kan daar alleen een dienst gehouden worden als er minimaal tien mannen aanwezig zijn. Al met al was het heel interessant en hebben we genoten van alle prachtige mozaïeken en glas in lood ramen. Na de rondleiding kregen we koffie of thee met heerlijke eigen gebakken (koosjer) appeltaart. Daarna gingen wen nog buiten samen op de foto. Omdat dit het laatste reisje is geweest in deze vorm georganiseerd vanuit de Pniëlkerk. Toen gingen we op weg naar “de Klaampe” in Westerhaar, voor een heerlijk drie gangen diner. Marco en enkele anderen die door omstandigheden niet mee konden naar de Synagoge sloten zich hier bij ons aan. We hebben de lekkere maaltijd geopend met gebed en afgesloten met het zingen van een lied. Namens iedereen bedanken we de organisatie voor de goed georganiseerde middag en de lekkere versnaperingen onderweg. Al met al was het een geslaagde dag.
Hans en Gerry Vos